Centrum społeczne w Indiach
Kodidoddi, Indie
Główna koncepcja została zainspirowana silnym elementem, który kształtuje miejsce wybrane w Kodidoddi: drzewem neem. Postrzegaliśmy je jako centralny punkt, odniesienie do lokalizacji naszych budynków.
Podążając za wymaganym rozróżnieniem obszaru między elementami głównymi i dodatkowymi, zorganizowaliśmy przestrzeń na miejscu, przyjmując drzewo jako główną oś. Podążając za prostokątną siatką, elementy modułowe można łatwo rozmieścić, umożliwiając łatwy montaż i replikację konstrukcji. Element sanitarny znajduje się w północnej części terenu, umożliwiając jego publiczne wykorzystanie podczas spotkań społeczności na zewnątrz, w pobliżu drzewa. Otwarta w kierunku placu zabaw jest klasa Anganwadi, a obok niej pomieszczenie do karmienia i kuchnia. Wraz z biurem tworzą one blok dodatkowych elementów, oddzielonych korytarzem od głównego budynku.
Główna przestrzeń zawiera wielofunkcyjną salę do zajęć i spotkań społeczności, z dodatkowym pokojem prywatnym, dającym dostęp do indywidualnej pomocy, na przykład dzieciom niepełnosprawnym, które mogą umówić się na spotkanie z nauczycielem.
Centrum znajduje się na podwyższeniu, w otoczeniu terenów zielonych i placu zabaw dla dzieci. Wokół drzewa znajduje się obszerny nieutwardzony teren, otoczony ławkami i zielenią. Dodatkowe drzewa owocowe tworzą cień przed salą wielofunkcyjną, a obok placu zabaw znajduje się ogród kuchenny, w którym uprawiane są warzywa i warzywa dla centrum społeczności.
Projekt opiera się na warunkach pogodowych panujących w okolicy. Główny korytarz w centrum zapewnia widoki z placu zabaw na drzewa i poprawia naturalną wentylację, wykorzystując przepływ wiatru, głównie z zachodu. Dach jest nachylony w kierunku południowym, co pozwala na wykorzystanie paneli słonecznych. Odwiert znajduje się obok zbiornika na wodę, tworząc centralny obszar wodny, który pozostaje publiczny dla całej społeczności. Innym ważnym aspektem jest możliwość powielania. Główne elementy są zgrupowane i mogą być rozmieszczone jako pojedyncza struktura. Dodatkowe elementy tworzą własny klaster, ułatwiając budowę i aranżację na miejscu.
Materiały są pozyskiwane lokalnie: ławki wokół drzewa są wykonane z kamienia Kadapa, podstawa budynku jest wykonana z betonu zagęszczonego lokalnymi skałami, a do budowy ścian użyto ziemi. Konstrukcja opiera się na betonowych filarach i belkach, a wypełnienie składa się ze sprasowanych bloków ziemi z wykończeniem tynkiem piaskowym. Okna mają aluminiowe i marmurowe ramy, a drzwi wykonane są z drewna Matti.
